Wspólną cechą chorób tkanki łącznej to występowanie zjawisk autoimmunologicznych (przeciwciał skierowanych przeciwko własnym antygenom) oraz stanu zapalnego tkanki łącznej. Objawy mogą dotyczyć zarówno skóry jak i innych narządów.

Do tej grupy chorób należą:

  • toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus)
  • twardzina (sclerodermia)
  • zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis)
  • zespoły nakładania (overlap syndromes)
  • inne

Diagnostyka tych chorób jest wielokierunkowa, często wymaga współpracy różnych specjalistów (dermatologa, reumatologa, neurologa).

Leczenie jest przewlekłe i wymaga systematycznej kontroli, często stosuje się ogólnie kortykosteroidy, leki immunosupresyjne, leki biologiczne.