Wspólną cechą chorób tkanki łącznej to występowanie zjawisk autoimmunologicznych (przeciwciał skierowanych przeciwko własnym antygenom) oraz stanu zapalnego tkanki łącznej. Objawy mogą dotyczyć zarówno skóry jak i innych narządów.
Do tej grupy chorób należą:
- toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus)
- twardzina (sclerodermia)
- zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis)
- zespoły nakładania (overlap syndromes)
- inne
Diagnostyka tych chorób jest wielokierunkowa, często wymaga współpracy różnych specjalistów (dermatologa, reumatologa, neurologa).
Leczenie jest przewlekłe i wymaga systematycznej kontroli, często stosuje się ogólnie kortykosteroidy, leki immunosupresyjne, leki biologiczne.